Wystawy problemowe

wystawa, prelekcja

Muzeum Architektury

Akupunktura wokół miasta – Letnia Szkoła Architektury

„Góry Bystrzyckie 2013”

Niewykorzystane lub źle wykorzystane przestrzenie miejskie w których

drzmie potencjał rozwoju, powrotu do życia… rewitalizacji to temat jaki podjęty został w tegorocznej edycji Festiwalu. Co się jednak dzieje poza granicami miast? Czy strefa podmiejska zmaga się z podobnymi problemami? Jak wygląda ta przestrzeń, jak widzą ją przyjezdni, a jak mieszkańcy?

Postanowiliśmy to sprawdzić z dala od aglomeracji wrocławskiej w kilku malowniczych wsiach sudeckich, gdzie zorganizowaliśmy kolejną edycję Letniej Szkoły Architektury pod hasłem „Góry Bystrzyckie 2013” .

Letnia Szkoła Architektury, organizowana przez Szkołę Naukową Habitat prof. Zbigniewa Bacia, działająca przy Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej stała się częścią projektu „Szlak architektury regionalnej ziemi kłodzkiej” który realizowany jest przez Bystrzyckie Towarzystwo Górskie we współpracy z wrocławskim oddziałem SARP. Projekt dotyczy promowania walorów architektury regionalnej ziemi kłodzkiej.

Na warsztat wzięliśmy osiem wsi w gminie Bystrzyca Kłodzka. Podstawowym celem było wskazanie problemów zachodzących w zmieniającej się przestrzeni m.in. postępującej degradacji regionalnej zabudowy wypieranej przez nowoczesne, zuniformizowane budownictwo jednorodzinne.

Projekt skierowaliśmy do mieszkańców. Wyszliśmy bowiem z założenia, że przestrzeń kształtowana jest przez jej użytkowników, którzy dostosowują ją według własnych potrzeb życiowych, decydują o jej funkcji, wyglądzie, przyszłości. W wydarzeniu po raz pierwszy brała udział tak liczna (30 uczestników) grupa tworzących cztery zespoły projektowe. Wśród nich młodzież z lokalnych szkół, studenci architektury (Politechnika Wrocławska) i architektury krajobrazu (Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu). Przede wszystkim jednak zaangażowaliśmy wszystkich mieszkańców, którzy wskazali nam problemy, oraz sposoby radzenia sobie z nimi, pomysły na adaptację lokalnej przestrzeni życiowej w zdegradowanych wsiach o zubożałej infrastrukturze społecznej. Przeprowadziliśmy ewidencję 255 budynków, analizy krajobrazowe, analizy zagospodarowania przestrzeni, wskazaliśmy strefy problemowe i miejsca o największym znaczeniu dla integracji lokalnej społeczności, mające podłoże w historycznym zagospodarowaniu wsi. Zostały wykonane szczegółowe inwentaryzacje najciekawszych budynków o cechach architektury regionalnej oraz koncepcje ich rewitalizacji.

Dokonaliśmy więc akupunktury przestrzeni wiejskiej, wstępnego rozpoznania problematyki jej odbudowy, która wymaga długotrwałej pracy związanej nie tylko z rewitalizacją wybranych obiektów lecz przede wszystkim przekonania wśród mieszkańców do konieczności zmian, edukacji regionalnej, odbudowy wzajemnych relacji sąsiedzkich, poczucia wspólnoty, zaufania.

Zbigniew Tyczyński