Konferencja
E[ste]tyka architektury dziś
Panel 3_MANIFEST
Artyści i architekci, planiści i aktywiści są kuratorami przemian miasta. Przestrzenie publiczne mają różne znaczenia estetyczne i aksjologiczne dla każdej z tych grup: od poszerzenia pola interwencji artystycznej po wartości realizowane w ramach polityk miejskich.
W sferze publicznej, definiowanej jako przestrzeń zarówno fizyczna, jak i społeczna szukamy miejsca dla synergicznej interakcji sztuki czystej i użytkowej. Architektura i design formują fizyczne ramy, wypełniane przez różnorodne działania, wśród których sztuka, tzw. „czysta” nie zawsze znajduje swoje miejsce. Czy spotkanie takie musi odbywać się w muzeum, galerii, czy też otwarte przestrzenie miasta powinny zostać przekształcone w „rzeźbę społeczną”?
Płynne relacje architektury, działań społecznych i sztuki czystej skazują nas na próbę odpowiedzi na następujące wątpliwości:
- czy architektura może pretendować do roli sztuki czystej, uchylając się od - definiującej ją według niektórych - odpowiedzialności wobec użytkownika; czy też powinna powrócić do przypisywanej jej w modernizmie roli tła dla artefaktów – cechującego się celowością, dającego oparcie, trwałego?
- czy wobec usamodzielnienia się estetycznego i autopoietyczności architektury jest jeszcze miejsce na koegzystencję dzieła sztuki plastycznej i architektury w przestrzeni miejskiej? Czy przed budynkiem Kunsthaus w Grazu można umieścić rzeźbę? Ile rzeźb Alexandra Caldera można przystawić do budynków użyteczności publicznej, żeby przydać im poloru? Jak używać tak oznakowanej przestrzeni?
- czy sztuka współczesna, ulotna i nieformalna „praktyka kulturowa i społeczna” – może mediować między architekturą i jej użytkownikiem? Czy zorientowane na otwarcie ku użytkownikowi, działania artystyczne typu site specific można utrwalić?
- czy zaangażowanie społeczne sztuki i miejski aktywizm mogą służyć wspólnie poprawie praktyk przestrzennych, czy „rzeźba społeczna” może być skuteczną estetyzacją, czy skuteczna estetyzacja przestrzeni może być akceptowalna społecznie?
- jakie sytuacje i jakie wartości aksjologiczne może kreować miejska przestrzeń definiowana przez architekturę i sztuki wizualne?
- jaka estetyzacja przestrzeni miejskiej jest nam potrzebna? Czy możliwa jest synergicznie zaprojektowana, interaktywna miejska przestrzeń oswajająca idee artystyczne? Czy znajdziemy cel takiej interwencji, uzasadnienie społeczne, wykraczające poza banał?
Kuratorka panelu: Grażyna Hryncewicz-Lamber, Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej
Referaty można zgłaszać po zalogowaniu się na platformie konferencji: