Konfrontacje
Alberto Campo Baeza "Project design is research" (Hiszpania)
Termin: 20.10, piątek, g. 18.00
Miejsce: Kino Nowe Horyzonty, sala 7, ul. Kazimierza Wielkiego 19a-21
UWAGA: liczba miejsc ograniczona, prosimy o punktualne przybycie.
Urodzony w Valladolid, w którym jego dziadek był architektem. W wieku dwóch lat przeprowadził się do Kadyksu, gdzie doznał Oświecenia.
Od ponad 35 lat jest profesorem w madryckiej ETSAM. Wykładał również na ETH w Zurychu i EPFL w Lozannie, a także w Filadelfii, Kansas, Waszyngtonie i Tournai. W 2017 r. objął katedrę architektury na Uniwersytecie Buffalo.
Wykłada na całym świecie, otrzymując przy tym wiele wyróżnień za projekty oraz wkład w edukację, m.in. nagrodę im. Eduardo Torroja, nagrodę uniwersytetu UPM (Malezja) za pracę dydaktyczną, Złoty Medal im. Heinricha Tessenowa, Nagrodę im. Arnolda W. Brunnera, międzynarodową nagrodę Architecture in Stone w Weronie. W 2015 roku otrzymał nagrodę BigMat w Berlinie oraz nagrodę hiszpańskiego stowarzyszenia architektów PAEI 2015.Zdobywca pierwszej nagrody (ex aequo) w konkursie zorganizowanym przez Luwr na galerię w Liévin. Członek Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Hiszpanii, stypendysta RIBA.
Jego dzieła są znane i cenione na całym świecie. Sławę przyniosły mu domy Turégana i de Blasa w Madrycie, dom Rufo w Toledo, czy dom Molinerów w Saragossie, a także rezydencje w Garrison w stanie Nowy Jork, Dom Nieskończoności w Kadyksie i dom Raumplana w Madrycie. Poza architekturą mieszkaniową rozpoznawalne w twórczości Alberto pozostają – BIT Center w Inca-Mallorca, przestrzeń publiczna między katedrami w Kadyksie, Bank Oszczędności Caja de Granada, Muzeum Pamięci Andaluzji, żłobek Benettona w Wenecji i biura Rządu Regionalnego Castilla y León w Zamorze. Obecnie zaś finalizowany jest pawilon sportowy Uniwersytetu Francisco de Vitoria w Madrycie.
Ukazało się ponad 30 edycji jego książek La idea construida, Pensar con las manos i Principia architectonica, które zostały przetłumaczone na kilka języków. W roku 2014 opublikowano Poetica architectonica, a w 2015 – Quiero ser arquitecto. Ostatnio wszystkie prace architekta zostały zebrane w książce Campo Baeza, Complete Works (wyd. Thames & Hudson), a najnowsze teksty opublikowano pod tytułem Varia architectonica. Według autora podstawowymi składnikami architektury są: Grawitacja, która konstruuje Przestrzeń, i Światło, które buduje Czas.
Jego prace wystawiane były m.in. w Crown Hall w Chicago, bazylice Palladio w Vicenzie, Urban Center w Nowym Jorku, kościele św. Ireny w Stambule i Tempietto św. Piotra w Rzymie. W 2009 roku prestiżowa galeria MA Toto w Tokio prezentowała zbiorową wystawę jego twórczości, która w 2011 roku pojawiła się również w muzeum MAXXI w Rzymie. W roku 2013 jego dokonania prezentowane były przez Amerykańską Akademię Sztuki i Literatury oraz Fundację Pibamarmi w Vicenzie, a także w Walencji, Kadyksie i Teheranie, niedawno zaś w Centrum Architektury Oris w Zagrzebiu oraz na Wydziale Architektury Uniwersytetu Buffalo.
Wykład w ramach warsztatów OSSA 2017 Wielkie Piękno